PROJEKTY    ŁĄKI NOWOHUCKIE

Obrazek slidera ID 365 Obrazek slidera ID 366 Obrazek slidera ID 367 Obrazek slidera ID 368 Obrazek slidera ID 369 Obrazek slidera ID 370 Obrazek slidera ID 371 Obrazek slidera ID 372 Obrazek slidera ID 373 Obrazek slidera ID 374 Obrazek slidera ID 375

Teren objęty pracami projektowymi znajduje się w sąsiedztwie centrum Nowej Huty, w Krakowie. Jest to obszar leżący w pradolinie Wisły, graniczący od północy z użytkiem ekologicznym „Łąki nowohuckie”, zaś od południa z zabudową mieszkalną przy ulicy Podbipięty oraz Laskiem Łęgowskim i Laskiem Mogilskim.

 

Tematem niniejszej pracy jest projekt parku południowego „Łąki nowohuckie”. Opracowanie obejmuje także powiązanie obszaru użytku z projektowanym parkiem i centrum Nowej Huty.

Szczególnie ważne na etapie analiz było przeprowadzenie sumarycznej mapy ekspozycji biernej, która to pozwoliła na wyznaczenie obszarów o dobrej widoczności z charakterystycznych punktów, z otoczenia parku. Również wykonane widoki perspektywiczne w stronę parku z badanych miejsc widokowych ukazały znaczenie określonych przestrzeni dla całości kompozycji zagospodarowania.

 

Na koncepcję parku istotny wpływ miały istniejące założenia parkowe na świecie. Główną inspiracją do projektu był projekt parku w Berlinie, który powstał na zespole stacji kolejowych, ze względu na swój ruderalny, poprzemysłowy charakter. Istotą inspiracji jest podejście do zastanej zieleni, która praktycznie w całości zostaje zachowana.   Ważnym aspektem projektu był sposób organizacji przestrzeni, charakterystycznych dla ogrodów jordanowskich. Sztandarowym przykładem jest Park Jordana w Krakowie, w którym elementy funkcyjne zlokalizowane są na obrzeżach, a zwłaszcza przy wejściach do parku. Tego typu park jest nastawiony na aktywny wypoczynek, który koncentruje się na skrajach parku, aby funkcje były łatwo dostępne dla użytkowników.

W koncepcji można zauważyć odniesienia do innych istniejących parków w Europie oraz Ameryce Północnej i Azji. W dzisiejszej architekturze krajobrazu, częstym i pożądanym zabiegiem jest wkomponowanie w istniejąca przestrzeń i roślinność, ciekawego detalu architektonicznego i nadanie mu wyrazistości, przez interesującą formę oraz intensywną barwę. Można zauważyć nawiązanie do parku de la Vilette w Paryżu, gdzie charakterystyczne obiekty architektoniczne posiadają czerwoną barwę. Podobnie jest z parkiem The Red Ribbon na rzece Tanghe w Chinach, którego głównym elementem jest wijąca się przez park ławka w formie czerwonej wstążki.

LOKALIZACJA:
Kraków
PROMOTOR:
prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Kosiński
udostępnij
zobacz inne z kategorii: projekty przestrzeń publiczna